ارزیابی ارگونومیکی فراوانی و ریسک فاکتورهای اختلال عضلانی- اسکلتی دندان پزشکان متخصص دانشکده دندانپزشکی بابل در سال ۱۳۹۳

پیش زمینه و هدف: اختلال عضلانی- اسکلتی از شایع ترین صدمات شغلی در دندان پزشکان می باشد که ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت نامناسب در یک وضعیت و انجام حرکات تکراری است لذا شناسایی ریسک فاکتورهای ایجاد درد ضروری به نظر می رسد. هدف مطالعه ارزیابی فراوانی و ریسک فاکتورهای اختلالات عضلانی- اسکلتی در دندان پزشکان متخصص دانشکده دندانپزشکی بابل بود. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی به روش مقطعی به 64 نفر از اساتید دانشکده دندانپزشکی بابل در سال 1393 پرسشنامه نوردیک در ارتباط با فراوانی و ریسک فاکتورهای اختلال عضلانی- اسکلتی داده شد. سپس نتایج وارد spss(20) شده و با آنالیزهای آماری t- test و مجذور کای دو تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: دندان پزشکان متخصص شامل 29 نفر مرد و 35 نفر زن بودند. میانگین سنی آن ها 43/7±16/38 سال بود. 9/61 درصد (39 نفر) درد در ناحیه ستون فقرات داشته و 1/38 درصد (24 نفر) فاقد درد بودند. بیشترین درد در ناحیه گردن سپس کمر گزارش شد. 4/97 درصد دندان پزشکانی که درد ستون فقرات داشتند به صورت نشسته کار می کردند. میانگین ساعت کاری در افرادی که درد داشتند بیشتر از افراد فاقد درد بود (04/0p=) بین سن، جنس، bmi و درد ستون فقرات ارتباط معنی داری وجود نداشت (5/0p=) بیشترین درد در گروه پروتز و کم ترین آن در پریو گزارش شد. بحث و نتیجه گیری: به دلیل فراوانی نسبتاً بالای درد ستون فقرات در دندان پزشکان متخصص بنابراین  اصلاح وضعیت کاری آنان و اقدامات آموزشی، ضروری به نظر می رسد. مهم ترین ریسک فاکتور اختلال عضلانی- اسکلتی میانگین ساعات کاری دندان پزشکان بیان شد.